Brutering partneralimentatie buitenlands belastingplichtige

Vorige week belde een man mij op, omdat hij erg geschrokken was van een brief die hij van de advocaat van zijn ex-partner had ontvangen. Deze brief was de aankondiging van de door zijn ex-partner gewenste scheiding. In de brief was een uitgebreid voorstel geformuleerd over hoe de gevolgen van de scheiding naar de wens van zijn ex-partner geregeld zouden moeten worden. Los van dat deze brief als een donderslag bij heldere hemel kwam en dit bij hem veel emoties opriep, was de man ook erg geschrokken van hoogte van de alimentatie die de advocaat namens zijn ex-partner vroeg.

De advocaat schatte dat de man € 2.000,00 netto per maand aan zijn ex-partner zou kunnen betalen. Bruto zou dat op een bedrag van € 4.166,67 per maand neerkomen. De man was ten einde raad. € 2.000,00 vond hij al veel, maar € 4.166,67 was absurd. Hij was namelijk in het buitenland werkzaam en was niet belastingplichtig in Nederland. Met andere woorden, als hij € 4.166,67 bruto per maand zou moeten betalen, zou hij dit bedrag feitelijk netto betalen. Zijn vraag: "Hoe wordt hiermee door rechters omgegaan?".

Gelukkig kon ik hem geruststellen. Op 16 december 2016 heeft de Hoge Raad op deze vraag een duidelijk antwoord gegeven. Als iemand niet in Nederland belastingplichtig is, kan de door hem netto te betalen partneralimentatie niet zonder meer worden gebruteerd. Dit is enkel het geval als de alimentatieplichtige, in dit geval dus de man, in het buitenland ook aftrek geniet. Is dit niet het geval? Dan wordt rekening gehouden met zijn maximale netto bijdrage. Voor de man is de bruto bijdrage dan dus netto. De vrouw dient wel belasting te betalen over de door haar te ontvangen partneralimentatie, omdat partneralimentatie door de Nederlandse fiscus als inkomen wordt beschouwd.

Wil je meer weten over dit onderwerp? Neem vrijblijvend contact met mij op.

Zoë Gademan